حال روحمان چه طور است؟
خدا ما را ميهمان كرده است؛ آن هم نه يك روز، بلكه سی روز.
اما عجيب است، مانند ديگر ضيافت ها، از غذا و نوشيدنی خبری نيست!
يازده ماه زير سايه لطف خدا خورديم و آشاميديم؛ اما، اکنون در ضيافت مخصوص الهی فقط تشنگی و گرسنگی است.
ولی نه، در ازای اين تشنگی و گرسنگی جسم ها، قلب ها باید سبك شود و روح ها سيراب!
روزه، غذای روح ماست.
با روزه حقیقی حال روح ما بهتر می شود و به خدا نزديكتر!
اين دهان بستی دهانی باز شد
كو خورنده لقمه های راز شد
نظرات شما عزیزان:
[ جمعه 28 خرداد 1395 ] [ 6:48 ] [ tahere ]
[
خبرنامه وب سایت:
تبادل لینک هوشمند